‘De Bijbel als literatuur heb ik me nooit laten afnemen’, zo zei Karel Eykman een aantal jaren geleden in het dagblad Trouw. ‘Ik vind, je kunt best het badwater weggooien en het kind behouden’. Vorige week namen we, zoals dat dan heet, afscheid van Karel. Iemand die zijn hele leven met dat ‘kind' is bezig geweest. Karel Eykman deed met de bijbel wat Picasso deed met klassieke meesterwerken. Hij wist als geen ander de kern uit de verhalen te pakken en die zo te verwoorden dat het verhaal ineens zomaar opengaat voor wie wil horen. Geen gekunstelde popularisering dus, maar een vertaalslag gebaseerd op heel goed lezen. Een taalman was het. En naast al die prachtige dingen die hij schreef voor het brede publiek, merkte ik dat die bijbelse verhalen voor hem toch wel steeds het kloppend hart bleven van alles wat hij deed. En dan niet dat zoetige, dat kinderachtige maar precies in de richting die bijbelvertellers ons wijzen. Verhalen die niet worden verteld om het bestaande te bevestigen, om ons lot te leren aanvaarden, om een aai te geven over onze brave gelovigheid maar om ons te maken tot opstandige mensen die geen vrede met het bestaande hebben maar willen dromen van andere wereld.

Beter, menselijker. Ontelbare versjes heeft Karel geschreven. Hij voegde zich bij ons preekteam in de Thomaskerk en schreef dan steeds in de marge van de teksten die wij druk aan het vertalen waren, versjes die precies wisten te verwoorden waar wij na veel geworstel uitkwamen. Altijd gek, weerbarstig en verrassend. Zijn Psalmenproject was voor mij wel de grote kers op de taart. ‘Een knipoog van U zou al helpen’ werd de titel van al die Psalmen. Bij lezing van die psalmen kom je meteen in een andere wereld dan je verwacht. Lichter, brutaler en op zoveel plaatsen ook zo teer en ontroerend. Geen zalvende teksten, maar woorden die de vrome mens ontregelen en misschien wel zo nu en dan boos maken omdat het zo stoort en het brutale ongeloof zo aanmoedigt. De Nieuwe Bijbelschool zal er alles aan doen om die gein die Karel met bijbelverhalen wist te verspreiden, door te geven aan nieuwe generaties.

Ad van Nieuwpoort

Schrijf je in voor onze maandelijkse nieuwsbrief! Ontvang elke 12e van de maand – naar het bekende bijbelse getal – onze email vol activiteiten, columns, quotes en ander mooi nieuws. Het aanmeldformulier vind je hier rechts op de site.

De Nieuwe Bijbelschool is in 2010 opgericht om aandacht te vragen voor de betekenis en de zeggingskracht van bijbelse verhalen voor de tijd waarin wij leven. Zij wil in deze tijd een poging wagen om de bijbelse teksten te ontdoen van allerlei christendommelijke vooroordelen en misverstanden, opdat zij weer voor zichzelf kunnen gaan spreken. De bijbel is volgens ons niet zozeer een bevestiging van onze diepste religieuze verlangens, maar eerder een boek met verhalen die gaan over de vraag wat een mens nodig heeft om optimaal mens te worden.

De Nieuwe Bijbelschool is een platform voor theologiestudenten en predikanten, maar ook voor mensen die zomaar benieuwd zijn of de bijbel nog wat te vertellen heeft.

De Nieuwe Bijbelschool is een onafhankelijke stichting met een plek aan de Protestantse Theologische Universiteit. Daarnaast organiseert zij bijbelklassen, seminars, een podcast en tal van activiteiten op het snijvlak van ‘oude bronnen en nieuwe tijden’.

Tot mei 2019 was aan De Nieuwe Bijbelschool een leerstoel verbonden: de bijzondere leerstoel Miskotte/Breukelman aan de PThU, met prof. dr. Rinse Reeling Brouwer als hoogleraar. Vanaf oktober 2019 is er een nieuw ingestelde onderzoeksplek, waaraan Marco Visser verbonden is.